Kur'an'da cehennemliklerin konuşmaları çeşitli surelerde yer alır ve bu konuşmalar, kıyamet günü gerçekleşen sorgulama, pişmanlık, azap ve çaresizlik temalarını işler. Cehennemliklerin diyalogları genellikle Allah'a isyan ettikleri, peygamberleri ve vahyi reddettikleri için duydukları pişmanlığı ifade eder.
Bazı ayetlerde geçen cehennemliklerin konuşmaları şunlardır:
Mü'minun Suresi (23:106-107):
Cehennemlikler, kendilerini bu duruma düşüren amellerinden dolayı pişmanlık duyar ve Allah'tan bir kez daha dünyaya geri gönderilmeyi isterler:"Dediler ki: 'Ey Rabbimiz! Şakîliğimiz (azgınlığımız) bize galebe çaldı da biz sapık bir kavim olduk. Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar, eğer tekrar kötülüğe dönersek, gerçekten zalimlerden oluruz.'"
Fussilet Suresi (41:24):
Cehennemlikler, azabı gördüklerinde suskun kalamazlar ve pişmanlıklarıyla yanarlar. Onlara yapılan çağrıda ise ne yardım alabilecekleri ne de azabın hafifletileceği belirtilir:"Eğer sabretseler de, onların yeri ateştir; eğer özür dileseler de onlar özrü kabul edilecek kimseler değildir."
Mü'min Suresi (40:49-50):
Cehennemlikler, kendilerine azap meleklerine yalvararak azabın hafifletilmesini isterler:"Cehennemde olanlar, cehennem bekçilerine, 'Rabbinize dua edin de hiç değilse bir gün bizden azabı hafifletsin!' derler."
Araf Suresi (7:38-39):
Cehennem ehli birbirini suçlayarak, azaplarını hafifletmeye çalışır:"İlk giren topluluk sonrakilere der ki: 'Sizin bize bir üstünlüğünüz yok. Öyleyse kazandıklarınıza karşılık azabı tadın!'"
Bu ayetlerde cehennemliklerin konuşmalarından, onların geri dönüş umudunun olmadığını ve pişmanlıklarının artık fayda etmediğini anlıyoruz. Konuşmalar genel olarak Allah'ın adaletine vurgu yapar.
Yorumlar
Yorum Gönder